20140730-155826-57506447.jpg

Icefield parkway en naar Jasper

De eerste dag op de beroemde Icefields parkway slapen we op de mosquito creek camping op 1800 meter hoogte. We zullen zien of de camping zijn naam een beetje eer aan doet…
mosquito repellent at Mosquito Creek campgrounds

Door de drukte op de “echte” campings, die met douche etc., is ons schema een beetje in de war. We zullen, afwisselend tussen campings met en zonder douche, dus wat heen en weer rijden en gaan zelfs een keer weer naar Banff terug voor een tentoonstelling die 1 augustus begint. De Icefields parkway zullen we dus goed te zien krijgen en ik hopenlijk ook deels nog op de fiets.
De eerste volledige dag buiten Banff een wandeling gedaan naar een theehuis bij Lake Louise in de buurt. Het meertje (Lake Agnes) waar het theehuis aan staat ligt 400 meter boven het dorp na een 3,5 km wandeling. Hieronder de wandeling.

Na twee nachten op Mosquito Creek zijn we 200 km doorgereden naar het noorden, naar Jasper. Onderweg honderden plekken die je zou moeten zien zoals bijvoorbeeld Peyto Lake die bekend staat om zijn vorm en kleur.

Peyto lake on the Icefields Parkway

Bij aankomst in Jasper hebben we de hele Icefields Parkway afgereden voor de eerste keer. Een geweldig gezicht al die uiteindes van gletschers en de enorme vallei waar het allemaal aan ligt. Het grootste “icefield” is Columbia Icefield waar aan de voet ook de nodige touristische activiteit is. Je kan er met de bus de gletcher op rijden en wandelen. Onderstaande foto is van een minder bereikbare gletcher: de Stutfield Glacier als ik me niet vergis.

stutfield glacier at the Icefields parkway
Het lijkt IJsland wel alleen dan met hogere (plm 28 graden) temperaturen.

Op de terugweg zullen we nog een of twee nachtjes camperen langs de Icefields parkway. Dan even in Lake Louise en dan weg uit de rockies op weg naar Vancouver.

Fietstochtje naar Lake Minnewanka

Wildlife warning in Banff

Vandaag op de fiets naar Lake Minnewanka gegaan. Fietsen zijn hier te huur in overvloed ookal moet ik zeggen dat je eigen fiets toch altijd lekkerder is. Awel, met de wandelschoenen en gewone kloffie op een hybride fiets op pad.
Tochtje was leuk. Enkele klimmetjes en afdalingen en mooi weer. Hier en daar wel wat onwennig op wegen waar in nederland òf een fietspad naast zou liggen òf niet op gefiets mag worden. Hier mag wat dat betreft blijkbaar wat meer.

Josien back to Banff

We waren wel een van de weinigen die deze tocht deden. Meer populair is het tochtje van 28Km naar het naburige stadje Canmore die grotendeels langs de snelweg voert.
Anyways, wij dus naar Lake Minnewanka.

Mount Inglismaldie next to lake Minnewanka
Helaas is de toch wat meer via een autoweg dan ik had gedacht. Hoewel de automobilisten hier erg voorzichtig rijden is het allemaal wat minder relaxed dan op een rustig padje. De weg is redelijk druk omdat het meer een watersportgelegenheid is en er flinke picnick plaatsen zijn. Dat laatste is mooi voor de overal in overvloed aanwezige eekhoorntjes. Schrooien kunnen ze als de beste maar het schattige en schrikachtige karakter maakt het meer dan acceptabel.

chipmunk at lake minnewanka
Het wandelpad om het meer heen is ieder jaar rond deze tijd gesloten om de beren op die plekken zich vol te laten eten met de daar blijkbaar in overvloed groeiende bessen. Er komen nog genoeg mooie paden neem ik aan dus we hebben maar braaf geluisterd naar dat advies. Lekker op de rotsen gebleven op veilige afstand van de beren en een beetje pootje gebaad in het ijskoude (plm 4 graden?!) water.

Shadow on the Minnewanka shoreline

Eerste dag Banff

Banff is geweldig! Zo niet het dorp, dan in ieder geval de omgeving.


View down Muskrat street in Banff


Rundle 1 seen from the foot bridge over Bow river in Banff

Vandaag beide bekeken. Eerst een ontbijt genoten bij een koffie/eethuis. Toen weer naar de Banff Centre gelopen om de auto te halen en weer naar het dorp (voorbereiden was nooit ons sterkste kant waarschijnlijk) om levensbehoefte nummer twee (de eerste is inderdaad koffie) te halen: Bear Mace. Bear Mace is pepper spray voor, of beter: tegen beren. “don’t leave home without it” hoor je toch wel hier een daar. En aangezien we hier nog drie weken ver van huis zijn blijkbaar een goed iets om bij je te hebben.


Frontiersman Bear mace

Nadat we het potje beer verjager hadden opgeduikeld zijn we met de gondel omhoog gegaan bij een van de lokale bergtoppen, Sulphur Mountain. Een top van zo’n 2281 meter. Het is de enige lift die we tot nu toe gezien hebben en eentje waar niet eens pistes aan zitten (Banff is toch echt wel een wintersport oord). In de verte zijn overigens wel een paar pistes te zien. Na het schieten van de verplichte foto’s van vergezichten en eekhoorns besloten we om weer naar beneden te lopen.


Snowpeak, Banff and Tunnel Mountain seen from Sulphur Mountain

Dit was een tochtje van zo’n 4.5 kilometer een ook nog naar beneden. Toch, door de steilheid een beetje zwaar voor de kuiten en dijbenen. Enig medelijden, of beter: respect, voor de soms wat zwaarlijvige mensen die omhoog liepen was zeker op z’n plaats.

Tickets for the Sulphur Mountain gondola near Banff

 

 

Naar Calgary en Banff

In Toronto leek het weer even mis te gaan. Mijn nieuwe ticket stond niet toe om zelf bagage in te checken. In de rij dus om het te laten doen. De rij was als alle rijen te lang maar gelukkig mocht ik toen de tijd echt begon te dringen even voor. Een prachtig systeem: als je in de rij staat maar te laat dreigt te komen mag je voor. Hoeveel mensen zouden daar gebruik van durven maken door gewoon altijd een beetje laat te komen?

queue at Toronto Pearson Airport
De vlucht van Toronto naar Calgary was rustig. Rustiger dan die van een andere vlucht die ongeveer gelijk vertrok. Die vlucht kreeg bezoek van een arrestatie team met automatische geweren in de aanslag omdat een passagier, waarschijnlijk in een overmoedige bui, had aangegeven dat ie Canada wou opblazen. Tja, voor iedere opmerking een plaats en moment.
Na wat campingbenodigdheden verzameld te hebben bij de Walmart van Calgary maar in de auto gestapt naar Banff. Lekker een lifter meegenomen wat van Josien nooit mag.

20140725-201803-73083158.jpg

20140725-202653-73613571.jpg

Dit is de afgeledge reis. Vliegtuigen en autos reiden meestal niet in rechte lijnen maar ik kan geen boogjes tekenen op deze kaart… De vlucht over de oceaan ging over het puntje van Groenland en de tweede vlucht weet ik eigenlijk niet. Het “in-flight” informatiesysteem deed het niet dus de passagiers konden niet zien waar het vliegtuig langs vloog.

 

De vlucht naar Calgary (part one)

greenland mountains and glaciers
De heenreis begon goed. Twee uur vertraging op de eerste vlucht. De overstaptijd maar de tweede vlucht was 1 uur 50. Ik had uiteindelijk dus -10 minuten om door de douane te gaan, m’n baggage op te halen en het vliegtuig te vinden. Lukte niet. KLM zorgde voor een best goed hotel op Toronto International Airport. 5 minuten lopen en een gratis avondeten en ontbijt.
Het avondeten was door het tijdsverschil eigenlijk om 6 uur ‘s ochtends en bestond uit een heeeele vette pizza. Weggespoeld met twee erg dure biertjes (van Canada mag je maar liever niet drinken) kreeg ik m bijna op.

big fat pizza at the Shelton Hotel
Ontbijt maar gedaan met een lekker fruitig musli achtig geheel aangevuld met een bakje fruit.

oatmeal, yoghurt and fruits